vrijdag 30 november 2012

De eurodrukpers draait volop in Athene


De eurodrukpers draait volop in Athene

vrijdag 30 november 2012 om 09u50
© belga
Het eurosysteem dreigt zichzelf uit te hollen. Als Griekenland geen geld meer heeft, drukt het eenvoudigweg zijn eigen euro’s.

De statuten van de Europese Centrale Bank (ECB) voorzien in de mogelijkheid dat nationale centrale banken die deel uitmaken van het eurosysteem zelf kunnen ingrijpen als er zich in een lidstaat plots een zwaar financieel probleem voordoet. Die mogelijkheid om euro’s te creëren heet ‘emergency liquidity assistance’ (ELA). België bijvoorbeeld heeft tijdens de hoogdagen van de crisissen rond Fortis en Dexia al gebruikgemaakt van die ELA.
De jongste weken maakte ook Griekenland uitgebreid gebruik van die mogelijkheid. De financiering van de Griekse banken door de ECB liep de voorbije maanden fors terug, van 80 miljard euro tijdens de zomer tot 6,5 miljard euro eind oktober. De ECB weigert de Griekse banken verder te financieren, omdat het papier (‘collateral’) dat ze aanbieden voor een belangrijk deel uit Grieks overheidspapier bestaat, dat de ECB in Frankfurt niet meer als een valabel collateral beschouwt.
De Griekse banken bieden dat papier nu aan bij de Bank of Greece, die wel overgaat tot de creatie van liquiditeit (verse euro’s) op basis van het aangeboden papier. Wat de ECB weigert te doen, doet de Bank of Greece in Athene dus wel. Alleen al in de loop van oktober liep het gebruik van de ELA-faciliteit door de Griekse banken bij de Bank of Greece op van 100,6 miljard euro naar 122,8 miljard euro. Die stijging had natuurlijk alles te maken met het uitblijven van de noodhulp aan Griekenland, waarover eerder deze week toch een akkoord werd bereikt.
Het eurosysteem heeft een ernstig probleem. Normaal gesproken mag er enkel van de ELA-faciliteit worden gebruikgemaakt in geval van liquiditeitsproblemen. Het spreekt voor zich dat Griekenland en de Griekse banken al lang in de fase van een heuse solvabiliteitscrisis zitten. De ECB in Frankfurt kan nationale centrale banken die pompen op ELA terugfluiten, maar als het dat nu zou doen met Griekenland, zou het land failliet gaan en zich de facto buiten de eurozone moeten begeven.
De Grieken weten dat en aangezien iedereen, inclusief Duitsland, zich nu onvoorwaardelijk sterk maakt dat Griekenland in de eurozone moet blijven, weten ze dat een verbod vanuit Frankfurt om verse euro’s aan te maken er niet zal komen. Andere landen die in de problemen komen, hebben meteen een Grieks precedent om in penibele tijden op terug te vallen.

Johan Van Overtveldt
Bron: http://trends.knack.be

Wijk in Gent leent massaal geld aan eigen koffiehuis


BEWONERS BRUGSE POORT LENEN TRAFIEK 55.000 EURO

Brugse Poort leent massaal geld aan eigen koffiehuis

  • DONDERDAG 29 NOVEMBER 2012, 03U00
  • AUTEUR:BERT STAES

De buurtbewoners leenden Trafiek geld om het huis links te kunnen kopen.
De buurtbewoners leenden Trafiek geld om het huis links te kunnen kopen. FVV

GENT - De Brugse Poort tast in haar buidel om de toekomst van koffiehuis vzw Trafiek te garanderen. Trafiek heeft 55.000 euro nodig om een bijhuisje te kopen, maar werkt zonder subsidies. Daarom lenen vijftig bewoners en organisaties uit de wijk Trafiek elk 1.000 euro.
Koffiehuis Trafiek opende vier jaar geleden de deuren in de Haspelstraat, midden in het hart van de Brugse Poort. Vier buurtbewoners boksten een vereniging zonder winstgevend doel in elkaar en richtten een koffiehuis op waar de buurt kon samenkomen. Een koffiehuis en niet een café, om ook de moslims in de wijk erbij te betrekken.
Ramp
Trafiek kiest ervoor om als onafhankelijke vzw zonder subsidies te werken. Een grote ploeg vrijwilligers houdt het koffiehuis draaiende. Met succes, want Trafiek groeide de laatste jaren uit tot een van de motoren en populairste ontmoetingsplekken van de Brugse Poort.
Begin dit jaar kwam er slecht nieuws. ‘De eigenaar van een bijgebouwtje naast het koffiehuis wil zijn pand verkopen. Maar wij gebruiken dat als berging voor drank en groenten. Het gebouwtje verliezen, zou een ramp zijn. We hebben echt elke centimeter nodig', zegt Hilde Verschaeve van Trafiek.
Er zat niets anders op dan het bijgebouwtje zelf te kopen. ‘Maar daarvoor hadden we naast onze eigen spaarpot nog zo'n 55.000 euro nodig. Niet eenvoudig voor een vzw'tje zonder subsidies. Elke euro telt voor ons', zegt Verschaeve. ‘Bovendien willen we princi- pieel - en met de bankencrisis in het achterhoofd - niet bij een bank gaan lenen.'
Onwaarschijnlijk
Trafiek deed een oproep aan de Brugse Poort om het geld bijeen te krijgen. Drie maanden later is de som ruimschoots bijeengespaard.. ‘Vier bevriende organisaties en zo'n 45 personen of gezinnen uit de buurt lenen ons elk renteloos 1.000 euro. Trafiek betaalt hen op tien, vijftien of twintig jaar terug, zoals ze zelf verkiezen', zegt Verschaeve.
Prachtig
Met het ingezamelde geld kan Trafiek het huisje kopen en renoveren. ‘De respons van de wijk doet enorm deugd. We beseffen dat niet iedereen ons zomaar 1.000 euro kan lenen. Maar het is toch prachtig dat mensen die het iets breder hebben, iets doen waar de hele buurt mee van kan genieten. Bovendien kenden we het overgrote deel van de mensen die ons nu steunen nog niet bij de start van Trafiek.

bron: ‘http://www.nieuwsblad.be/

woensdag 21 november 2012

De begroting is gemaakt, de speech gegeven...


De begroting is gemaakt, de zes partijen in de meerderheid hebben een akkoord bereikt. 

Onze premier heeft ons land toegesproken in de jaarlijkse beleidsverklaring.

Hieronder delen we drie meningen over deze toespraak.

Heeft u zelf de toespraak gezien of gehoord? Laat ons dan weten wat u vond van de toespraak of van het bereikt akkoord en stuur ons een mail


'Elio Di Rupo zal nooit de Cicero van de Lage Landen worden'

woensdag 21 november 2012 om 14u04
Hoe inspirerend is eerste minister Elio Di Rupo (PS)? Hoe hoog is het Obamagehalte van zijn state of the union? Wetstraatwatcher Walter Pauli, politicoloog Dave Sinardet en speechschrijver Mark Van de Voorde gingen het na.

Elio Di Rupo © Belga
Hoe inspirerend is eerste minister Elio Di Rupo (PS)? Hoe hoog is het Obamagehalte van zijn state of the union?

Na het begrotingsakkoord kan het politieke werk echt van start gaan. Premier Elio Di Rupo spreekt het parlement toe en deelt de natie de stand van het land mee. De state of the union is een verzameling cijfers, komma's en maatregelen waar lang aan geschaafd is, die een soms precair evenwicht vormt van de wensen en ideeën van verschillende regeringspartijen. Ideologische verschillen moeten erin overbrugd worden, raakvlakken gevonden.

De state of the union moet ook een moment van begeestering zijn, een ogenblik waarop de regeringsleider andere politici en bij uitbreiding de hele bevolking inspireert met een politiek verhaal. Zeker in moeilijke tijden willen mensen van hun leiders horen hoe het land ervoor staat en in welke richting we met zijn allen gaan. Politici worden dan wel vooral verkozen om te zorgen dat er goede wegen liggen, dat de administratie vlot werkt en dat de belastingen eerlijk geïnd worden: we willen van onze leiders ook soms dat ze visionair zijn, idealen hebben en die de praktijk omzetten. Dat ze lijnen uitzetten in het algemeen belang en zo ons land door stormen loodsen.

De state of the union is een moment waarop de premier van België het land kan inspireren. Knack.be vroeg aan 3 mensen met verstand van zaken om voor ons de beleidsverklaring te volgen en te toetsen op zijn inspirerende, prikkelende toon. Wetstraatwatcher Walter Pauli, politicoloog Dave Sinardet en voormalig speechschrijver Mark Van de Voorde zullen de speech van Di Rupo beluisteren en voor Knack.be neerschrijven waar die hen raakte, of waar de premier net kansen liet liggen om zijn bevolking te overtuigen van zijn verhaal.

Walter Pauli, redacteur Knack: 'Elio Di Rupo zal nooit de Cicero van de Lage Landen worden'

"Elio Di Rupo zal wel nooit de Cicero van de Lage Landen worden. Niet in het Frans en zeker niet in het Nederlands. Hij scoort minimaal op de Obama-schaal, maar daarin verschilt hij eigenlijk niet met het gros van de meeste ministers op dit moment. Indien zijn Nederlands niet zo volspekt zou zijn met foute accenten, zou Di Rupo kunnen doorgaan voor de gemiddelde Vlaamse minister die het Vlaams parlement toespreekt: iemand die wel wil behartenswaardig klinken, maar die toch zoutloos overkomt.

Nog meer, omdat dit keer zijn ‘State of the Union’, de boodschap van de regeringsleider aan parlement en natie, nog meer dan anders eigenlijk een op woorden gezette begroting was.

En de inhoud van die begroting hoeft Elio Di Rupo zich niet te schamen. Een begroting die de vergelijking met zowat alle andere Europese landen kan doorstaan. Ontbreekt er enige visie? Ja, en neen. Ja voor zij die de grote marsrichting hadden willen zien. Maar dat was vooraf onmogelijk in een ‘post 14 oktober’-regering. Toen al schreef Knack.be dat Di Rupo een probleem zou hebben met socialisten die ineens forse tegenstand van links krijgen, en liberalen die voor hun leven moeten vechten om relevant te blijven voor de Vlaamse rechterzijde. In die politieke context toch een begroting op tafel leggen, zij het met grote vertraging, is een prestatie. Zij het een prestatie met zijn politieke beperkingen.

Eigenlijk kon men vooraf voorspellen dat de index niét zou worden afgeschaft (dan had de sp.a zichzelf kunnen opheffen) en dat Open Vld niét zou toelaten dat er nieuwe symbolen als vermogensbelasting zouden opduiken. En daarom werd de index een beetje aangepast, net zoals de notionele intrest. Di Rupo I leverde een besparing van 3,4 miljard euro. Het beruchte Globaal Plan van Dehaene van 1993 bedroeg de inspanning180 miljard frank, of 4,5 miljard euro. Is het ineens een schande dat een operatie van die orde ‘relatief pijnloos’ heet?

Want elke klus met ‘visie’ had meer pijn gedaan, in de een of andere richting. Misschien voor een volgende keer, want België is misschien wel op de goede weg met haar begroting, maar we zijn er nog altijd niet. En dus zien we hoe werkelijk iedereen boos of ontgoocheld is, van vakbonden tot werkgevers. Allen vinden dat de eigen noden te weinig verzorgd zijn, en dat ‘de anderen’ te veel gespaard bleven. Bofbof.
‘De Morgen’ huilde dat “de middengroepen” het feestje betalen en rekende voor een concreet koppel tweeverdieners met kinderen voor dat de nieuwe ingrepen van Di Rupo “het koppel jaarlijks 83 euro extra” zullen kosten. Dat is dus zeggen en schrijven: 40 euro per kop per jaar, of een maandelijkse last van één koffie op café (of voorwaarde dat je die niet in een trendy bar bestelt, want dan betaal je meer). En daarvoor doet men zo pissed? En de hele inlevering, vorige besparingsrondes meegeteld, komt voor datzelfe koppel op 630 euro per jaar neer, dus een inlevering van minder dan dertig euro per kop per maand. Dat is niet leuk, maar ook weer niet dramatisch. En werd voor België nog niet zo lang geleden geen Iers, Portugees of Grieks scenario voorspeld? En zeker, door de loonstop zullen we de volgende jaren een beetje minder méér krijgen. De vakbonden zijn daarom boos, de werkgevers ook, maar om juist de tegengestelde reden.
Waar focust een aantal critici eigenlijk op? Heeft er eigenlijk iemand gedacht dat het met minder zou kunnen? Maar dat beeld van die koffie: Elio Di Rupo noch zijn tekstschrijvers hebben het zelf kunnen verzinnen. U leest het hier in kort bestek, de parlementsleden moesten véél langer luisteren naar een man die de keurige boodschap die hij te vertellen had, niet overtuigend wist te brengen. De regering Di Rupo verdiende eigenlijk beter dan The State of Union van haar premier."

Dave Sinardet, politicoloog Vrije Universiteit Brussel (VUB): 'Zakelijk en beschrijvend: Di Rupo lijkt een kloon van Kris Peeters'

"Allereerst een bedenking bij de vraag van Knack.be. Hoe hoog is het Obama-gehalte van de ‘state of the Union’ van Elio Di Rupo? Op voorhand kon ik al voorspellen dat dat zou tegenvallen. Di Rupo is immers Obama niet. En eigenlijk is zowat geen enkele regeringsleider Obama.
Di Rupo afmeten aan zowat de sterkste politieke retoricus van de wereld en van zijn tijd – want dat is Obama onmiskenbaar – kan enkel maar teleurstelling opleveren.
Ook al omdat de context helemaal anders is. De VS zijn een meerderheidssysteem: Obama en zijn staf kunnen zelf de inhoud van zijn toespraken volledig bepalen. De ‘state of the union’ van Di Rupo is een compromis tussen maar liefst zes partijen, die elk woord afwegen en allemaal hun prioriteiten en visie willen kunnen terugvinden.
Correcter zou zijn Di Rupo af te meten aan de leiders van de ons omringende landen:François HollandeAngela MerkelMark Rutte. Of aan de leiders van onze belangrijkste deelregeringen: Kris PeetersRudy Demotte en Charles Picqué. Overigens: als Di Rupo te ver zou gaan in bevlogenheid en in de verdediging van een wervend Belgisch project zouden die deelregeringen hem al snel verwijten dat hij zijn plaats niet kent. Je kan ook nog vergelijken met vroegere Belgische regeringsleiders. Met name Guy Verhofstadt steekt er dan uit. Maar net diens onbegrensde bevlogenheid en voluntarisme werd dan weer vaak op hoongelach onthaald door zijn critici. Dus blijkbaar is dat dan toch ook weer geen succesformule.
De meer realistische vergelijkingen met regeringsleiders in de ons omringende landen en in eigen land situeert Di Rupo zowat op dezelfde hoogte qua retorische stijl. Maar dat is niet meteen een compliment. Een groot deel van zijn uiteenzetting is een vrij beschrijvende en zakelijke bespreking van de begrotings- en relancemaatregelen waartoe de regering beslist heeft. Op dat vlak lijkt Di Rupo wel een kloon van Kris Peeters.
Een heel aantal beslissingen en maatregelen worden opgesomd en toegelicht, puzzelstukken waaruit het totaalbeeld ontstaat van een regering die heel wat hervormingen op stapel heeft staan: economie, arbeidsmarkt, justitie, staatshervorming, … In heel die catalogus maatregelen herken je ook duidelijk de onderliggende compromissen tussen zes partijen. Wat echter wel wat ontbreekt is de rode draad door al die hervormingen, het grotere project waarin ze passen. De kans om al die individuele maatregelen in te passen in een inspirerend, hoopgevend verhaal is duidelijk gemist, terwijl ons land misschien net dat nodig heeft. Het is bij uitstek iets waar … welja … Obama goed in is en waarnaar het bij Kris Peeters al evenzeer zoeken is.
Het viel op dat Di Rupo in het begin de nadruk legde op de zeer moeilijke omstandigheden – economisch (internationale crisis) maar ook politiek (een regering met zes diverse partijen) – waarin de regering heeft moeten werken. Dat is op zich terecht want weinig regeringen hebben al in dermate moeilijke omstandigheden moeten werken, maar door de nadruk daarop leek hij zich al op voorhand te excuseren voor wat er ging komen.
Op een bepaald moment was er de nadruk op het belang van eenheid tussen de verschillende sociaaleconomische actoren en op de belangrijke rol van het sociaal overleg daarin, een klassieker in ons land. Dit was wellicht ook nodig omdat de sociale partners – en met name de vakbonden – zich door de beslissingen rond loonmatiging buitenspel gezet voelden.
Er waren ook enkele momenten waar de zakelijke stijl verlaten werd. Zo verwees Di Rupo naar de werknemers van heel wat bedrijven waar banen bedreigd worden. Al die bedrijven werden opgesomd. Een ander moment was dat waarop Di Rupo twee fragmenten uit brieven voorlas van burgers die zich zorgen maken over de gevolgen van de economische crisis voor hun dagelijkse leven. Het voegde aan de opsomming van cijfers en techniciteiten plots een zeer menselijke toets toe. Het gaf ook aan dat de regering wel degelijk rekening houdt met de realiteit op het terrein en de problemen van de ‘gewone’ mensen. Die korte passage leek echter nogal onhandig ingeschoven in de rest van de verklaring en kwam daarom een beetje over als een tang op een varken.
Het is misschien wat flauw en onorigineel om er te blijven op terugkomen, maar ook Di Rupo’s beheersing van het Nederlands maakt het hem retorisch niet makkelijker. Voor alle duidelijkheid: zijn Nederlands ging erop vooruit en dat hij niet perfect tweetalig is, ligt niet aan een gebrek aan inzet of goede wil, maar aan het feit dat talenkennis niet zijn sterkste talent is. Dat maakt dat hij in het Nederlands nog steeds meer moeite heeft om natuurlijk te klinken en retorisch te scoren. Opvallend is dat zijn Nederlands veel gekunstelder klinkt wanneer hij Nederlandstalige teksten moet aflezen dan wanneer hij improviseert in een Nederlandstalig interview.
De indruk die de ‘state of the union’ geeft hangt niet enkel af van de regeringsleider maar ook van de reactie van zijn gehoor. Het viel op dat de parlementairen – ook die van de meerderheid – en Di Rupo’s collega’s in de federale regering niet altijd even aandachtig leken te luisteren, in beslag genomen door hun smartphones, tablets of babbels met buren. Dat is hun normale gedrag tijdens de zittingen in de Kamer, maar tijdens een belangrijk symbolisch moment als een regeerverklaring zendt dat ook een signaal uit, zeker wanneer ze door de camera’s in close up gefilmd worden. Een signaal dat bijdraagt tot een minder positieve perceptie van hun eigen regering."

Mark Van de Voorde, voormalig speechschrijver Yves Leterme, Herman Van Rompuy en Steven Vanackere: 'Bijna smeken om compassie'

"Het is als gewezen politieke speechschrijver dat ik de beleidsverklaring van Di Rupo commentarieer. Ik wil dus vooral ingaan op de vorm. Uit ervaring weten ik echter dat een beleidsverklaring in ons land nooit een staaltje van retorica is of kan zijn. Ook voor mij was dat een nachtmerrie, over het resultaat heb ik altijd gevloekt. Evenwicht moet betracht maar harmonie is onmogelijk: elke minister (en zijn entourage) wil zijn inbreng, de vouwen worden zo glad gestreken dat er geen pieken meer zijn. Dat was nu weer zo. Dus geen bevlogen tekst, maar een tabel.
Er zijn evenwel sprekers die zelfs een lijst van maatregelen kunnen brengen als vlammende boodschappen. Het is weinigen gegeven. Di Rupo alvast niet. De meeste premiers hollen door de tekst. Dat deed Di Rupo ook. Hij heeft daarbij nog de handicap dat zijn stem eigenlijk te hoog is. Wie vertrouwen wil tonen, moet lager spreken.
Een extra nadeel was dat er eigenlijk niets nieuws te vertellen viel. Alles was gisteren al gezegd op de persconferentie. De toespraak kon dus niets anders worden dan een lange herhaling van het gekende. Dat kon alleen worden opgevangen door bevlogenheid, door visie.
Maar ook dat ontbrak in de tonaliteit en in de opbouw van de tekst. Wie de toespraak aandachtig beluisterde, kon weliswaar in haast verloren zinnen visie horen, maar die zinnen zaten verloren in de tekst. Het begon al met de inleiding.
De aanhef van de toespraak leek mij vanuit retorisch standpunt een misser. In plaats van positief te poneren wat de regering van plan is, begon Di Rupo met een lamentatie over de toestand. Een veel te lange inleiding die erg leek op zoeken naar begrip en het smeken om compassie. Dit is retorisch compleet fout.
Wat de premier zowat halverwege de tekst zei over "een stevig huis heeft stevige fundamenten nodig, namelijk de begroting en de begrotingscontrole" had vooraan moeten staan. Integendeel, Di Rupo leek aan de Kamer en aan het publiek te laten verstaan hoe moeilijk het wel was geweest. Het leek wel of hij zich verontschuldigde, en dat is politiek not done om de kracht van een regering te tonen. Zo presenteer je geen krachtige regering. En dat had hij nochtans best kunnen doen met de voorliggende maatregelen.
Enkele keren probeerde Di Rupo de kritiek te pareren, maar die aanzetten tot argumentatie en tot visie zaten verloren in de techniciteit van de tekst. Ook zijn oproepen tot werkgevers, werknemers en sociale partners waren gemiste kansen. Hij had de flair en de moed moeten hebben om hier als het ware de Kamerleden zo mobiliserend aan te spreken dat hij zich over hun hoofden heen rechtstreeks richtte tot die sociale partners.
Eenmaal deed Di Rupo een Obamatje. Toen hij het algemeen verhaal terugbracht tot de verhalen van Kevin en Fréderic. Een retorisch truc die helaas niet werkt in een toespraak die een waslijst is. Ik kan het me voorstelen: een speechschrijver heeft dat bedacht, maar alles wat die gepersonaliseerde voorbeelden omkranste, is geschrapt. Men had beter die retorische truc ook geschrapt.
En toen ging ook nog het mobieltje van de premier af. Bij Barack Obama zou dat niet gebeuren. En die zou ook niet beginnen met een slokje uit een glas water. Di Rupo had een droge keel. Die heb je, als je niet zeker bent. De premier had met wat hij te vertellen had, veel meer zekerheid mogen en kunnen tentoonspreiden." (SD)

De integrale beleidsverklaring van Elio Di Rupo


Letterlijk: de state of the union van Elio Di Rupo

woensdag 21 november 2012 om 17u00
Lees hier de volledige en integrale - tweetalige - beleidsverklaring van Elio Di Rupo.
Premier Elio Di Rupo (PS) leest zijn beleidsverklaring af in de Kamer. © Belga

Dit is de volledige en integrale - tweetalige - beleidsverklaring die premier Elio Di Rupo voorlas in de Kamer.

Déclaration de politique générale - Algemene beleidsverklaring:

Tenir le cap du redressement durable - Op koers blijven naar duurzaam herstel


Mijnheer de Voorzitter, Chers Collègues, Beste Collega’s,

Onze publieke financiën saneren, onze economie herlanceren, en het inkomen van onze burgers en bedrijven maximaal beschermen. Dat zijn de opdrachten waar de Regering voor staat.

Assainir nos finances publiques , relancer notre économie, protéger au maximum les revenus de nos citoyens et nos entreprises. Ce sont les missions du Gouvernement.

Als politici hebben we de verantwoordelijkheid om een beleid te voeren dat rekening houdt met de cohesie van onze samenleving en dus met de uiteenlopende opinies die onze samenleving rijk is.

En ces temps économiques incertains, lorsque les moyens financiers publics sont moindres, la tâche du Gouvernement est plus que jamais de préserver l’équilibre de notre société, défendre l’intérêt des citoyens et promouvoir la dynamique de notre économie.

Ce n’est pas facile. Car il n’existe pas de solution miraculeuse.

Des priorités s’établissent. Des efforts sont demandés.

D’inévitables mécontentements se font jour.

C’est à l’aune du faisable et du nécessaire que l’action du Gouvernement doit pouvoir être jugée.

Du faisable par rapport à sa composition. 6 partis très différents.

Du faisable dans des réalités et des sensibilités très différentes au Nord et au Sud du pays.

Du nécessaire dans un environnement économique déprimé.

Nous avons dans ce contexte la responsabilité et le devoir de trouver des solutions. Nous devons montrer le chemin. C’est ce que nous faisons.



Beste collega’s,

We moeten zoeken naar een evenwicht waarbij we tegemoetkomen aan de vele uitdagingen die zich vandaag stellen.

De Regering zorgt voor beslissingen die breed gedragen kunnen worden. En die het algemeen belang voor ogen hebben.

Les décisions prises sont celles d’un Gouvernement déterminé qui permet à la Belgique de conserver les clés de son avenir.

Le budget 2013 évite à notre pays le pire et permet de le mettre à l’abri des vents mauvais de la spéculation financière.

Aussi morose que soit la situation économique et sociale, les mesures pour la compétitivité et l’emploi aident nos entreprises et leurs travailleurs à passer ce cap difficile que ni le Gouvernement, ni nos citoyens, ni nos entreprises n’ont créé.

Le Gouvernement fédéral ne triomphe pas. Il fait face et, surtout, il assume ses responsabilités. Et il souhaite le faire avec les partenaires sociaux, avec les autres Gouvernements du pays et les autres acteurs de notre société.

En agissant comme nous l’avons fait, nous plaçons notre pays dans le peloton de tête des pays européens, sans avoir dû prendre des mesures aussi dramatiques et drastiques que certaines des mesures prises dans d’autres pays.



Chers Collègues,

A l’instar de la zone euro, les prévisions de croissance de notre pays se sont dégradées.

De plus en plus de Belges vivent dans la crainte du lendemain.

Ces derniers mois, les mauvaises nouvelles économiques se sont accumulées. Pas une semaine ne s’est écoulée sans l’annonce de pertes d’emploi. Et de plus en plus d’entreprises craignent de devoir licencier.

C’est une réalité que tout responsable ne peut ignorer.

La situation est très préoccupante. Nous devons répondre, sans en avoir les moyens financiers.

Les finances publiques, malgré un redressement spectaculaire auquel nous avons procédé, restent dégradées. Il fallait cette années d’abord trouver 3,44 milliards supplémentaires avant de pouvoir trouver les moyens de répondre à cette situation préoccupante de notre économie.

Daarom heeft de regering de problemen aangepakt en keuzes gemaakt.

We hebben er een prioriteit van gemaakt om onze economie er bovenop te helpen en de activiteit van onze bedrijven en de tewerkstelling te stimuleren.

Maar terwijl we dat doen, blijven we de meest kwetsbaren beschermen en waken we over de vele troeven die onze sterke sociale zekerheid ons biedt.



Beste Collega’s,

Onze ondernemingen hebben een positieve stimulans nodig.

De laatste weken gingen meer dan 15.000 jobs verloren. De alarmerende getuigenissen van bezorgde bedrijfsleiders en ondernemers zijn legio.

Door het steeds toenemende aantal sociale drama’s moeten er absoluut structurele maatregelen worden getroffen om de bedrijven te ondersteunen en aan te moedigen.

Sinds haar aantreden in december vorig jaar, heeft de regering de problemen aangepakt met hervormingen van de arbeidsmarkt en ons pensioensysteem.

Six mois après, en juillet dernier, le Gouvernement a initié une stratégie de relance en concertation avec les partenaires sociaux et en collaboration avec les Régions.

Wij hebben de volgende doelstellingen:

- de concurrentiekracht versterken door de loon-en energiekosten van ondernemingen te drukken, maar ook door de ontwikkeling van innovatieve producten en diensten financieel te ondersteunen ;

- het ondernemerschap bevorderen door meer zekerheid en administratieve vereenvoudiging ;

- en de jobkansen van jongeren en ouderen vergroten.

Le Gouvernement a ainsi décidé avant l’été une réduction des cotisations sociales pour les 3 premiers engagements dans les petites entreprises, une réduction de charges patronales pour les chercheurs scientifiques, la suppression de l’obligation de payer une garantie TVA à l’importation ou encore une diminution de la fiscalité pour les PME bénéficiant de revenus issus des brevets.

Depuis juillet, à notre corps défendant, la situation économique s’est encore dégradée.

Le Gouvernement a dès lors décidé d’amplifier la dynamique de relance. En dépit de l’ampleur du défi budgétaire, nous réalisons des efforts complémentaires pour doper notre compétitivité et stimuler la création d’emploi.

Zo heeft de Regering eerst en vooral beslist over een belangrijke daling van de loonkost die onze ondernemingen benadeelt ten opzichte van hun concurrenten in onze buurlanden.

De Regering schuift een klaar en duidelijke ambitie naar voren : het progressief wegwerken van de loonkloof met onze drie buurlanden. Dit doen wij uiteraard in overleg met de sociale partners.

Met dat doel voor ogen, nodigt de Regering de sociale partners uit om in het kader van het volgende Interprofessionele Akkoord geen loonsverhogingen toe te kennen bovenop de indexering en de baremieke verhogingen.

In tegenstelling tot wat bepaalde personen zeggen, betekent dit geen bevriezing van de lonen, aangezien de loonindexering behouden blijft.

Je le répète. Contrairement à ce que certains disent, il n’y a pas de gel des salaires vu que tant l’indexation que les augmentations barémiques restent d’application.

Anders dan wat sommigen beweren wordt nu wel een effectieve afbouw van de loonkloof voorzien.

Daarnaast zullen de sociale bijdragen vanaf april 2013 met 400 miljoen op jaarbasis verlaagd worden. Samen met de eerdere besliste maatregelen van juli, zal de regering in totaal 650 miljoen euro aan lastenverlagingen uittrekken voor de concurrentiekracht van onze ondernemingen en de ondersteuning van de laagste inkomens.

Ten slotte, zal de Regering ervoor zorgen dat de index beter en sneller het werkelijke consumptiegedrag van de gezinnen weerspiegelt.

Dit alles samen zorgt ervoor, dat de loonkloof tussen België en zijn buurlanden alleen al in 2013 en 2014 met 1,6% zal worden teruggedrongen.

Sur ce sujet comme sur d’autres, je veux être clair.

Les diminutions de charges et la réduction d’écarts salariaux risquent d’être inopérants si en même temps les entreprises n’assument pas leur rôle.

Elles doivent accroître la formation de leur personnels.

Elles doivent innover davantage et repositionner en permanence leur produits et services.

Elles doivent améliorer les autres facteurs déterminant de leur compétitivité.

A cet égard, je plaide avec insistance pour que les relations patrons-syndicats, de l’entreprise au niveau interprofessionnel en passant par les secteurs, soient les plus constructives possibles. Il y va de l’avenir des entreprises et des travailleurs.

Een andere belangrijke beslissing is het voornemen van de regering om tegen het einde van het jaar een wetsontwerp in te dienen om op een gerichte manier de Wet van 1996 aan te passen.

Cette adaptation respectera entièrement le rôle important des partenaires sociaux. Elle permettra tout d’abord que l’écart salarial ne se creuse pas à l’avenir et, au contraire, qu’il se réduise .

Lorsque les partenaires sociaux établiront la norme salariale, ils prendront en compte tant l’évolution des coûts salariaux constatés au cours des deux années précédents que l’évolution prévue dans les années suivantes.

Si le constat de l’écart salarial sera posé lors de chaque accord interprofessionnel, celui du respect de l’objectif de consacrer 1,9% de la masse salariale à la formation des travailleurs le sera tout autant. Le Gouvernement souhaite que cet objectif soit repris explicitement dans le prochain AIP.

Par ailleurs, il invite les partenaires sociaux à s’accorder sur des conventions collectives de travail concernant la formation et des éléments structurels de la compétitivité, tels que l’innovation.

En outre, le Gouvernement encouragera financièrement la formation en périodes de chômage économique.

Ces éléments forment un tout. L’amélioration de notre compétitivité ne se résume pas à la question de l’écart salarial. D’autres facteurs pèsent lourd comme la productivité ou l’innovation.

De inflatie, die in relatieve termen hoger ligt in België dan in onze buurlanden, zet eveneens onze competitiviteit onder druk. De doelstelling van de regering moet er daarom in bestaan erover te waken dat de inflatie bij ons niet hoger is dan het gemiddelde van onze buurlanden. Dat vereist een nauwgezette opvolging van de prijsevoluties en een solide concurrentiebeleid. Daartoe zal de wet om de mededingingsautoriteit te hervormen zo snel mogelijk neergelegd worden in het Parlement.

Cela nécessite également en particulier que les prix de l’énergie convergent vers le niveau des pays voisins et qu’ils évoluent ensuite de manière identique.

Tout comme les citoyens, de nombreuses entreprises subissent de plein fouet les coûts élevés de l’énergie. Pour alléger les factures et préserver la compétitivité des entreprises, s 40 millions entreprises grandes consommatrices d'a surcharge offshore pour préserver la compétivité des entreprises.le Gouvernement réformera le système de soutien financier à l’éolien offshore. Le coût global du système sera réduit. 40 millions de la contribution nucléaire seront utilisés pour freiner l’augmentation des factures d’électricité des entreprises qui subissent le plus les effets négatifs des augmentations du coût de l’énergie.



Chers Collègues,

Le Gouvernement veut promouvoir un financement plus aisé de l’économie réelle, des PME et des indépendants.

De moeilijke toegang tot krediet vormt, vooral voor de kleine ondernemers, een enorm probleem.



De regering heeft een reeks maatregelen getroffen om de economie en vooral de kmo’s makkelijker aan financiering te helpen. Deze maatregelen zijn gericht op de sectoren waar de nood aan financiering het hoogst is.



Outre l’appel qu’il réitère aux banques de refinancer les entreprises, surtout en ces temps de crise, le Gouvernement créera ainsi un cadre fiscal favorable pour l’émission par les banques de prêts-citoyens thématiques. Ces dépôts à long terme permettront de financer des projets à finalité socio-économique et/ou sociétale qui ne trouvent que difficilement un financement aujourd’hui.



Le Gouvernement entend également moderniser notre fiscalité.

Le Ministre des Finances vous soumettra prochainement des propositions de simplification des procédures et règles fiscales.

In een tweede fase zal de Regering samen met het Parlement nadenken over een grondige hervorming van ons fiscaal systeem. Onze fiscaliteit verdient immers een modernisering. In een evoluerende institutionele context moet de fiscaliteit beter bijdragen aan het creëren van tewerkstelling en groei, sociale rechtvaardigheid en duurzaamheid. Het evenwicht in ons fiscaal systeem moet verschuiven om de lasten op arbeid te verlichten.



Chers Collègues,

Je vous le disais, ce Gouvernement accorde une priorité au soutien à nos entreprises et à la création d’emploi.

Dans ce contexte, le Gouvernement adresse aux représentants des travailleurs et des employeurs le message suivant : nous sommes plus que jamais partenaires pour le redressement économique de notre pays, pour l’emploi et pour le bien-être de tous.

Aucun de nous n’est insensible au sort des travailleurs de Ford Genk, d’ArcelorMittal, de Duferco/NLMK, de Dow Chemical, de Philips, de Staples, de HP, de Alcatel-Lucent, de Thomas Cook, de Coca-Cola, de TP Vision, de Exelto, de Siderba, de CH Power Systems et de tant d’autres… Travailleurs de toutes les entreprises, grandes, moyennes ou petites, où les emplois sont menacés.

Dans les moments de crise, de souffrance et d’inquiétude, la concertation sociale est plus que jamais nécessaire. Elle est un fondement essentiel de l’équilibre de notre société. Les jours, semaines et mois qui viennent seront l’occasion de le démontrer une nouvelle fois : qu’il s’agisse de l’accord interprofessionnel, de la loi de 1996, de la formation, de la modernisation du droit du travail, de l’enveloppe bien-être, le relèvement du salaire minimum pour ne citer que ces sujets.

Je voudrais adresser un appel aux partenaires sociaux à poursuivre leurs négociations interprofessionnelles afin d’aboutir dans les meilleurs délais à un Accord interprofessionnel pour l’AIP 2013-2014.

De regering zal de komende dagen met de sociale partners een dialoog opstarten om de vragen van de partners te beantwoorden en aandachtspunten mee te geven in het licht van de onderhandelingen van het IPA.

Onze regering promoot actief de dialoog op alle niveau’s.

De voorbije maanden heeft de Regering overigens een aantal samenwerkingsverbanden met verschillende belangrijke economische sectoren op touw gezet. Ik denk hierbij zowel aan de chemische en biotechnologische als aan de farmaceutische sector. Wij willen op deze ingeslagen weg verder gaan.

Mijn collega’s in de regering en ikzelf staan open voor soortgelijke samenwerkingsverbanden met andere sectoren.

L’actualité récente l’a malheureusement démontré : il faut redoubler d’efforts pour mettre en œuvre une véritable politique industrielle au niveau européen. Je prendrai mon bâton de pèlerin pour inscrire cette thématique au centre de l’agenda européen. Je plaiderai en ce sens auprès des différents chefs d’Etat et de Gouvernement européens que je rencontrerai dans les prochaines semaines et les prochains mois. Je demanderai également à voir le Commissaire européen à l’Industrie.



Chers Collègues,

Om een stevig huis te bouwen is een stevige fundering nodig. En die stevige fundering, dat is de begroting en meer bepaald onze begrotingsdiscipline.

Zoals jullie weten, heeft België dankzij slim besparingsbeleid het vertrouwen van de financiële markten teruggewonnen.

Wij zullen verder gaan op de ingeslagen weg. Voor 2013 heeft de regering een begroting opgesteld die nieuwe besparingen aan relancemaatregelen koppelt.

We hebben de overheidsfinanciën verder gesaneerd voor in totaal 3,44 miljard euro. Dat is enorm.

Notre pays respecte ses engagements à l’égard de l’Union européenne en matière de réduction du déficit public : en dessous des 3% du PIB en 2012 et 2,15% du PIB en 2013. La Belgique fait beaucoup mieux que le Royaume-Uni (7,2%), la France (3,5%) et même mieux les Pays-Bas (2,9%).

En élaborant ce budget 2013, le Gouvernement a également été attentif à l’impact de ses décisions sur le budget 2014.

Il a aussi réitéré son attachement à une répartition équilibrée et soutenable des efforts budgétaires entre le niveau fédéral, d’une part, et celui des Communautés, des Régions et des pouvoirs locaux, d’autre part. A cette fin, le Gouvernement a confirmé que cette question serait examinée par le Conseil supérieur des finances, dans l’avis qu’il rédigera en préparation du Programme de stabilité d’avril prochain. Le Gouvernement attend notamment que le Conseil supérieur des Finances lui soumette, à cette occasion, différents scénarios en matière de transferts de charges vers l’entité 2.

Notre politique budgétaire rigoureuse continuera de porter ses fruits, j’en suis convaincu. Grâce à ce budget 2013, notre pays renforce encore plus sa crédibilité internationale. Grâce à ce budget 2013, la Belgique figure plus que jamais dans le peloton de tête des pays de la zone euro.

Cette confiance des marchés financiers et cette crédibilité internationale sont indispensables et bénéficient directement à la population. Le spread et les taux d’intérêts auxquels la Belgique emprunte n’ont jamais été aussi bas. Ce qui nous a permis d’économiser des centaines de millions d’euros en quelques mois.



Beste Collega’s,

De begrotingsmaatregelen waarover de regering het eens werd zijn eerlijk en evenwichtig.

In moeilijke tijden is het in de eerste plaats aan de overheid om het voorbeeld te geven met extra besparingen.

Alle departementen en overheidsinstellingen leveren daarbij een grote inspanning.

Ook de uitgaven voor de sociale zekerheid en de gezondheidszorg worden verminderd. Dit echter zonder te raken aan de toegankelijkheid en de kwaliteit van de verleende diensten.

Deze besparingen zijn nooit gemakkelijk verteerbaar, maar het is de enige weg om onze overheidsfinanciën weer in evenwicht te krijgen, zonder buitensporige belastingen te heffen. Wat de regering sowieso wil vermijden.

Le Gouvernement a donc décidé un nombre limité d’augmentation des recettes, pour épargner le plus grand nombre. Ces augmentations de recettes s’opèrent en grande partie par un déplacement de la fiscalité du travail vers le capital.

Le pouvoir d’achat des Belges est préservé au maximum.

Les nombreux témoignages et messages que je reçois des citoyens vont tous dans le même sens. Certains de nos compatriotes sont au bout et à bout! Ils travaillent dur, mais n’y arrivent plus.

C’est par centaine que je reçois des messages comme celui de Kevin.

Ik citeer uit de brief die Kevin mij schreef : « Samen met mijn vrouw, zijn we een hard werkend gezin. […] Al wat we verdienen moeten we uitgeven aan energiefacturen, verschillende belastingen, hoge benzineprijzen en de voedingswaren die alsmaar duurder worden […] belanden ook wij in de armoede, heeft er straks niemand geen job meer, of moeten we nog inleveren op ons loon ook ? Want nu leven we al op de grens denk ik. »

Frédéric m’écrivait ceci il y a quelques semaines : « Moi, ce que j'espère, c'est que mon fils ne tombera pas malade, qu'il n'abîmera pas ses chaussures en jouant à la récréation, qu'aucun imprévu ne surviendra. »

De regering wil een duidelijk signaal geven aan mensen als Kevin, Frederic en aan alle burgers die vrezen dat ze de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen. Wij vergeten de mensen met een laag inkomen niet.

Une enveloppe de 30 millions, qui s’ajoute aux 107 millions déjà décidée en juillet, permettra d’augmenter les salaires des travailleurs qui ont un bas revenu. Ainsi, par exemple, un travailleur qui gagne 1.800 euros bruts par mois bénéficiera d’une augmentation nette de 237 euros par an.

Il n’y aura pas d’augmentation des taxes pour la très grande majorité des citoyens. Il n’y a pas d’augmentation de charges sur les travailleurs. Au contraire, je l’ai déjà dit, les bas salaires vont augmenter. Et il n’y aura pas de saut d’index ni de hausse de la TVA. Nous augmenterons par contre les accises sur le tabac et l’alcool.

Er zal ook geen belastingverhoging komen voor de overgrote meerderheid van de bedrijven, in het bijzonder de KMO’s, waarover wij ons extra bekommeren.

Integendeel, zoals ik al zei, de werkgeversbijdragen zullen dalen.



Chers Collègues,

Dans un contexte difficile, un effort est toutefois demandé aux citoyens qui ont proportionnellement plus de moyens et aux très grandes entreprises et holdings qui ont les épaules les plus larges qui contribueront le plus.

Nous demandons ainsi un effort supplémentaire à celles et ceux qui bénéficient de revenus de produits financiers.

Het systeem van de 21% + 4% zal worden vervangen door een uniek tarief van 25%, dat bevrijdend zal zijn.

Het betekent meteen dat het mechanisme met betrekking tot het vroegere verschil tussen 21% en 25% niet meer nodig is.

Le précompte mobilier sera donc relevé de 21% à 25%. Par contre, le Gouvernement ne touche ni aux carnets d’épargne, ni aux bons d’Etat dit « Leterme ».

Pour le reste, nous introduirons un prélèvement sur les plus-values sur actions réalisées par les grandes entreprises et les sociétés holding.

Het systeem van de notionele interestaftrek blijft behouden maar de berekeningswijze van de rentevoet wordt verbeterd om ze in overeenstemming te brengen met de actuele langetermijnrente in België.

Ten slotte zal er actie worden ondernomen om Belgisch geld in het buitenland terug naar ons land te doen vloeien. Het bestaande regularisatiesysteem zal vanaf 1 januari 2014 worden opgeheven.

De strijd tegen fiscale en sociale fraude zal worden opgedreven.

En er wordt een bijdrage van de banksector gevraagd.





Chers Collègues,



L’élaboration d’un budget ne concerne pas uniquement les finances de l’État. Cet exercice influence également, et surtout, le budget des familles.

Le Gouvernement est parfaitement conscient du fait que les personnes réfléchissent à deux fois avant de dépenser le moindre euro. Même lorsqu’il s’agit de consulter pour sa santé un médecin.

Certains citoyens ne disposent pas d’une situation financière leur permettant de payer la totalité de la facture du médecin et d’attendre le remboursement de la mutualité.

Le budget comporte des mesures qui visent la maîtrise des dépenses en santé publique mais ne prévoit aucune augmentation du ticket modérateur et la qualité exceptionnelle de nos soins de santé est préservée.

Le Gouvernement entend soutenir l’emploi et améliorer les conditions de travail dans le secteur non marchand : 800 emplois supplémentaires y seront créés principalement dans le secteur des soins aux personnes âgées.

Le gouvernement poursuivra la mise en oeuvre du Plan fédéral de lutte contre la pauvreté.

Nous avons dégagé une enveloppe de 209 millions qui permettra d’augmenter les pensions et les revenus de remplacement.

De sociale zekerheid moet rechtvaardiger worden. Prestaties moeten verder worden aangepast aan de welvaart.

Voordelen die historisch zijn gegroeid, maar vandaag niet meer te rechtvaardigen zijn, moeten worden geschrapt. Fraude moet hard worden aangepakt.

De strijd tegen misbruiken van onze sociale zekerheid en bijstand, levert bijna 100 miljoen op.



Chers Collègues,

Fournir de tels efforts n’a aucun sens si nous ne réduisons pas les risques qui pèsent sur le budget de l’Etat.

Burgers en bedrijven blijven getroffen worden door de financiële crisis. De circa 20 miljard euro die België heeft moeten lenen om de financiële wereld te hulp te komen, wegen zwaar op onze openbare financiën.

We hebben er recent in het halfrond over gedebatteerd. Eind 2011 heeft ons land de bank- en verzekeringsactiviteiten van de Dexia Holding in België overgenomen.

Als de regering toen niet tussenbeide gekomen was, dan liepen bijna 4 miljoen spaarders het risico om alles of bijna alles te verliezen. Begin deze maand heeft de regering zich samen met de Franse staat borg gesteld voor de herkapitalisering van Dexia. Dat was de enige manier om de staatswaarborg van 44 miljard euro niet te hoeven gebruiken.

Er moeten absoluut lessen getrokken worden uit het verleden. We moeten de financiële sector strikter reguleren en voor meer ethisch gedrag in deze sector zorgen. Zo kunnen we vermijden dat het eventuele slechte beheer van de banken nogmaals nefaste gevolgen kan hebben voor onze financiële toekomst.

C’est une évidence, les banques doivent à nouveau se concentrer sur leur métier de base : récolter des dépôts et octroyer des crédits à l’économie réelle. Elles ont trop souvent négligé ces activités, par le passé, pour se lancer dans des activités spéculatives d’une complexité inouïe.

Au point que certains dirigeants avouent aujourd’hui qu’ils n’avaient qu’une compréhension superficielle de ces activités.

L’accord de Gouvernement prévoit une série de mesures pour tenter de mettre fin à ces dérives. Il s’agit principalement de la séparation des activités de banque de dépôt et d’affaires et de l’encadrement des politiques de rémunération du secteur financier.

Ces deux dossiers constituent également une priorité du Gouvernement. Le Ministre des Finances et moi-même y veillerons personnellement !

Concernant la séparation des activités de banques de dépôt et d’affaires, le Groupe Liikanen a fait des propositions concrètes qui sont actuellement examinées par la Commission européenne.

Dès que la position de celle-ci sera connue, le Gouvernement prendra en 2013, en concertation avec la Banque nationale de Belgique, une initiative législative en la matière.

Par ailleurs, le Gouvernement introduira d’ici l’été 2013 un projet de loi sur la politique de rémunération dans les établissements financiers qui reçoivent un soutien exceptionnel des pouvoirs publics. Ce projet de loi interdira l’attribution d’une rémunération variable aux administrateurs exécutifs, non exécutifs et aux membres du comité de direction. Nous mettrons également au point, dans les mêmes délais, un système de rémunération basé sur des objectifs de long terme pour l’ensemble du secteur financier.



Chers Collègues,

J’ai évoqué longuement les aspects économiques et sociaux de notre pays.

Mais la vie quotidienne de nos citoyens dépend aussi de nombreuses autres politiques.

Ainsi en va-t-il de leur sécurité et de la sécurité de leurs biens.

La sécurité est et reste une des priorités absolues du Gouvernement.

Si tous les départements ministériels ont dû réaliser des économies, les départements de la Justice et la police ont été relativement préservés.

Nous avons recruté 400 policiers en plus en 2012. Nous avons renforcé la police de proximité dans nos quartiers mais également dans les gares et métros. Le Gouvernement répond ainsi aux demandes et préoccupations des mandataires locaux, tant à Bruxelles, en Flandre qu’en Wallonie.

De regering zal 400 extra politieagenten aanwerven in 2013 zowel bij de lokale als bij de federale politie. Er zullen ook gespecialiseerde agenten en burgerpersoneel worden ingezet bij de federale politie, daar waar de behoefte het grootst is. Tegelijk zal de federale politie de reorganisatie en de optimalisering van haar werking en haar middelen tot een goed einde brengen.

De regering heeft de hulpverleningszones rechtspersoonlijkheid gegeven en hen een federale dotatie toegekend. We zullen blijven zorgen voor meer middelen voor de civiele veiligheid.

Pour 2013, le montant initial de dotation des zones de secours sera augmenté de 40% pour atteindre un montant total de 31,160 millions d’euros, ce qui permettra notamment l’engagement d’une centaine de pompiers. Les crédits supplémentaires nécessaires à l’engagement de 121 nouveaux call takers pour les centres 112 ont été également dégagés.

De regering zal in de komende maanden ook andere werven afwerken. Ik denk daarbij aan de aanpassing van de wetgeving om overlast te bestrijden. Deze nieuwe wetgeving zal het mogelijk maken om efficiënter op te treden tegen kleine criminaliteit die het dagelijkse leven hindert. Ik denk ook aan een versterking van ons nucleaire veiligheidsbeleid of, de uitwerking van een federale veiligheidsstrategie voor netwerken en informatiesystemen.



Chers Collègues,

Plusieurs acteurs du monde judiciaire ont récemment manifesté leur inquiétude face à un contexte budgétaire difficile. On se souviendra aussi de l’incompréhension d’une partie de l’opinion publique face à certaines décisions de justice.

Enfin, comment ignorer les lenteurs et la complexité des procédures auxquelles se heurtent trop souvent ceux qui s’adressent à la Justice. Le Gouvernement est attentif à ces difficultés, à ces manifestations d’incompréhension, à ces inquiétudes.

Nos citoyens ont droit à une Justice plus accessible, plus rapide et plus performante.

Notre pays n’a pas à rougir du budget qu’il consacre à la Justice.

Bien sûr, nous savons que les moyens ne suffisent pas à garantir l’accès à une Justice rapide et de qualité. Encore faut-il que ces moyens soient employés efficacement. Nous pouvons et devons mieux faire pour moderniser le fonctionnement de la Justice.

Cela suppose des efforts de l’ensemble des acteurs de notre système judiciaire. Chacun doit accepter de remettre en cause certaines de ses habitudes.

Maar we moeten uiteraard ook de positieve punten benadrukken. Ons land ontving op 25 oktober in de rechtbank van Eerste Aanleg in Antwerpen een Europese prijs voor onze innoverende gerechtelijke praktijken. Dit moet ons aanmoedigen om onze inspanningen voort te zetten.

Daarom voert de regering een hervorming van het hele gerechtelijke landschap door. Deze hervorming zal uit drie delen bestaan:

1) de vermindering van het aantal gerechtelijke arrondissementen;

2) het aanmoedigen van de mobiliteit van de magistraten;

3) en de decentralisering en responsabilisering van het beheer van de budgetten en het personeel van de rechterlijke macht.

In 2013 zullen we u dan ook een reeks wetsontwerpen daaromtrent voorleggen.

Le mécanisme de l’aide juridique sera également réformé, afin de garantir, malgré les difficultés budgétaires, la pérennité d’un mécanisme assurant l’accès de tous à la Justice.

La mesure de l’efficacité de la Justice ne s’arrête pas au prononcé du jugement. Il faut aussi que les décisions soient pleinement exécutées.

Vooral wat strafzaken betreft wil de regering elke vorm van straffeloosheid efficiënter bestrijden. Er is een voorontwerp van wet opgesteld ter verstrenging van de voorwaarden voor voorwaardelijke invrijheidsstelling in het geval van zeer zware misdaden met de dood tot gevolg.

De regering wil de straffen ook diversifiëren door nieuwe, autonome straffen in te voeren, zoals het elektronisch toezicht, en zij zal ook zorgen voor een betere uitvoering van de alternatieve straffen. Deze maatregelen zijn bedoeld om de straffen efficiënter te maken en tegelijk de overbevolking in de gevangenissen tegen te gaan.



Chers Collègues,

Les défis relatifs au droit d’asile et au contrôle de l’immigration ne sont pas nouveaux. Ils se posent depuis des décennies et peuvent être résumés comme suit : comment concilier une politique humaine, respectueuse des droits fondamentaux des personnes et de nos obligations internationales et la lutte efficace contre l’immigration illégale et le détournement des procédures ?

Le Gouvernement a mis en œuvre une série de réformes importantes visant à la fois à accélérer les procédures et à mieux encadrer l’immigration. Le travail accompli en près de 11 mois est énorme!

Deze hervormingen leiden tot concrete resultaten. Het aantal asielzoekers daalt, de asiel- en immigratie-instanties halen de opgelopen achterstand in en de opvangcentra hebben opnieuw plaats voor alle asielzoekers die zich aandienen. Meer en meer onregelmatig verblijvende personen doen een beroep op het programma voor vrijwillige terugkeer. Eind oktober waren dat er 4.786. Ter vergelijking: in het hele jaar 2011 waren er dat 3.870.

Nous poursuivrons les efforts entrepris, pour conforter ces résultats et permettre aux instances concernées de traiter effectivement les demandes d’asile dans un délai de six mois. Mon Gouvernement vous soumettra ainsi dans les semaines qui viennent un projet de loi afin d’accroître l’efficacité des procédures.

Le Gouvernement a également pris des mesures pour mieux lutter contre la fraude en matière de regroupement familial et de cohabitation légale. Un avant-projet de loi vous sera soumis très prochainement. Une banque de données sera créée afin de rassembler les informations pertinentes à destination de toutes les autorités. Le Gouvernement mettra par ailleurs sur pied un registre central des actes étrangers reconnus et refusés.

Zoals u weet, is er onlangs een nieuwe nationaliteitswet goedgekeurd. De criteria om de Belgische nationaliteit te verwerven zijn voortaan strenger.

Enfin, le Gouvernement mettra en place une nouvelle procédure de reconnaissance du statut d’apatridie.



Collega’s,

De regering zet ook haar inspanningen voort om de overheid efficiënter te maken en meer ten dienste te stellen van de burgers en van de ondernemingen.

Zo voeren wij een plan voor administratieve vereenvoudiging uit, met meer dan 100 projecten die tot doel hebben de administratieve formaliteiten aanzienlijk te reduceren. Je pense notamment à l’introduction accélérée de la facturation électronique auprès des services fédéraux.

Les fonctionnaires fédéraux constituent le visage de l’Etat au quotidien. En contact direct avec les citoyens et les entreprises, ils ont une tâche importante à accomplir.

Je mesure les importants efforts budgétaires qui leur sont demandés. Je sais que les conditions de travail ne sont pas toujours optimales et que l’assainissement des finances publiques complique la vie d’un certain nombre de services administratifs.

Il est dans certains milieux de bon ton de critiquer les fonctionnaires. C’est totalement déplacé. Ils accomplissent leur travail de manière dévouée. Policiers, magistrats, gardiens de prison, personnel administratif…

De cette tribune, au nom du Gouvernement et des citoyens, je souhaite les remercier et les encourager dans leur travail.

Le Gouvernement a adopté les mesures permettant aux fonctionnaires qui le souhaitent de travailler au-delà de 65 ans.



Beste Collega’s,

Europa staat voor een cruciaal moment in zijn geschiedenis. De door de financiële deregulering veroorzaakte crisis heeft de landen van de eurozone danig op de proef gesteld. Nu moet gezorgd worden voor de middelen om dat te verhelpen. Een groter en gemeenschappelijk toezicht op de financiële sector was absoluut noodzakelijk en moet zonder dralen worden uitgevoerd.

Europa moet een gemeenschap zijn van solidaire en verantwoordelijke staten ten dienste van de Europeanen. Dat is de visie die wij hebben voor Europa.

Zoals u weet, moet de Europese Raad deze week een beslissing nemen over zijn volgende meerjarenbegroting (2014-2020). Dit is een belangrijk moment: de lidstaten beslissen er over de middelen die worden toegekend aan het Europees project.

Het is ook het moment waarop de prioriteiten van ons land geconfronteerd worden met de optelsom van de andere, soms verregaande, nationale belangen. Ik denk daarbij aan de douanerechten maar ook het gemeenschappelijk landbouwbeleid en het cohesiebeleid, die essentieel zijn voor onze Gewesten.

La Belgique continue de plaider pour un budget européen ambitieux, c’est-à-dire au moins supérieur à 1% du Revenu national brut européen. D’autres Etats membres plaident au contraire pour des coupes budgétaires drastiques. Ce n’est à mon avis pas la bonne solution : plusieurs pays et régions de l’Union européenne vivent des situations sociales et économiques dramatiques qui nécessitent de nouveaux investissements en faveur de l’emploi, de la formation et d’une véritable politique industrielle.

Het solidaire en verantwoordelijke Europa waar België voor staat, is ook een Europa dat open staat voor de wereld en dat mee streeft naar vrede en welvaart. Een Europa dat democratische transities begeleidt, denk maar aan de Arabische lente.

De actualiteit herinnert er ons jammer genoeg elke dag aan. Vrede en welvaart zijn niet vanzelfsprekend. In het Midden- en Nabije Oosten – in Syrie en tussen Israeli’s en Palestijnen – maken volkeren verschrikkelijke wreedheden mee. In bepaalde Afrikaanse landen en regio’s – ik denk hier in het bijzonder aan de Sahel en Kivu – neemt het geweld evenzeer toe.

Deze conflicten kunnen niet worden opgelost zonder de vastberaden en concrete steun van de internationale gemeenschap. De lidstaten van de Verenigde Naties mogen niet vergeten dat bijdragen tot de internationale veiligheid ook een middel is om hun eigen veiligheid te garanderen

Ici aussi, la Belgique concrétise son attachement au multilatéralisme. Nous sommes un partenaire à la fois fiable et exigeant des Nations Unies, de l’OTAN et en particulier de l’Union européenne.

La Belgique est consciente du rôle particulier qui est le sien en Afrique centrale.

Nous sommes également exigeants. L’engagement de la Belgique est toujours conditionné au respect des droits humains, en particulier des femmes et des enfants, et à l’efficacité de l’aide. C’était notre exigence par exemple pour notre contribution à l’après 2014 en Afghanistan alors que nos troupes ont commencé à rentrer au pays.

Dans tous les cas, la Belgique joue son rôle sur la scène internationale en participant à des missions de paix et de médiation, en soutenant des populations, en venant en aide à des réfugiés comme elle le fait aujourd’hui pour les réfugiés syriens.

La Belgique défend également une position volontariste et ambitieuse pour lutter contre les dérèglements climatiques. Avec les Régions, nous plaidons auprès de l’Union européenne et de l’ONU pour que la communauté internationale prenne des engagements concrets lors de la Conférence de Doha sur les changements climatiques fin novembre.



Beste Collega’s,

Deze beleidsverklaring kan niet volledig zijn, zonder uitgebreid aandacht te besteden aan de verdere institutionele hervorming van ons land.

De acht politieke partijen die meewerken aan de zesde staatshervorming zijn hun beloftes nagekomen. Vóór de zomervakantie hebben we de splitsing van BHV en de verwante dossiers goedgekeurd.

De uitvoering van het tweede deel van de zesde staatshervorming is volop aan gang.

Zoals jullie weten, voorziet het Institutioneel Akkoord in een omvangrijke overdracht van bevoegdheden van de federale staat naar de Gewesten en Gemeenschappen. In de toekomst zullen de deelstaten over veel meer autonomie beschikken om een beleid te voeren dat beter is afgestemd op de specifieke noden in Vlaanderen, Wallonie en Brussel.

In de toekomst zullen de Gewesten ook over veel meer financiële en fiscale autonomie beschikken via de bijzondere financieringswet (BFW).

Le travail en cours est colossal. Nous allons transférer aux Régions et aux Communautés les allocations familiales et des aspects importants de la politique de l’emploi et de la santé. De tels transferts ne s’improvisent pas. Parce que les domaines concernés sont d’une importance cruciale pour les citoyens et les entreprises et pour le développement des Régions et des Communautés.

Nous sommes en train de réformer profondément et durablement notre pays. Il faut le faire avec rigueur et sérieux.

Sur la base du travail des deux Secrétaires d’Etat en charge des réformes institutionnelles, de nombreux textes sont actuellement en cours de discussion technique avec les experts des 8 partis.

Le Comité de mise en œuvre des réformes institutionnelles (COMORI) reprendra prochainement ses travaux en vue de les examiner et d’approuver les propositions qui sont faites sur les transferts de compétence et le financement. Ce sont en effet les présidents des 8 partis participant à l’exécution de l’accord institutionnel qui sont les moteurs de ce processus.

Deze voorstellen zullen u ter bespreking en ter goedkeuring worden voorgelegd in de loop van 2013.

Deze juridische teksten zijn dan wel een noodzakelijke maar geen voldoende voorwaarde voor de praktische uitvoering van het institutioneel akkoord. Zowel voor de Gewesten en de Gemeenschappen als voor de federale staat zal de concretisering van deze hervorming ingrijpende gevolgen hebben voor de menselijke en logistieke middelen. Ik denk bijvoorbeeld aan de overdracht van het personeel, van de gebouwen, etc…

Daarom zal ik binnenkort samen met de staatssecretarissen voor Staatshervorming de vier ministers-presidenten uitnodigen om het te hebben over de concrete implementatie van de staatshervorming en de modaliteiten voor het overleg tussen de federale staat en de deelstaten ter zake.

J’ai confiance dans le bon déroulement de cette seconde phase de la 6ème réforme de l’Etat et dans l’état d’esprit constructif qui rassemble les 8 partis pour concrétiser leurs engagements.



Beste Collega’s,

De federale regering heeft haar verantwoordelijkheid genomen.

Wij hebben moedige beslissingen genomen om onze economie en werkgelegenheid een stevige impuls te geven.

We hebben in 11 maanden tijd belangrijke hervormingen van de arbeidsmarkt en de pensioenen doorgevoerd. We hebben meer politieagenten aangeworven om de veiligheid te verbeteren. We zijn begonnen met een hervorming om Justitie efficiënter te maken. We zijn bezig met een betere omkadering van de immigratie. We versterken de koopkracht van wie het moeilijk heeft om rond te komen.

Onze begroting is onder controle en ons land heeft opnieuw het vertrouwen van de markten.

Nous devons également faire preuve d’humilité. Il reste énormément de travail. Nous allons réformer le secteur bancaire et financier pour protéger les citoyens et les épargnants. Nous allons mener à bien notre politique énergétique pour mieux maîtriser les prix et garantir et la sécurité et la sécurité d’approvisionnement.

En dankzij de acht politieke partijen die meewerken aan de zesde staatshervorming zullen Vlaanderen, Wallonië en Brussel in 2013 meer autonomie verwerven.

Mijn regering geeft blijk van ambitie voor ons land, onze burgers en onze ondernemingen. We zullen hen niet teleurstellen. Mijn collega’s en ikzelf zullen onze inspanningen nog opvoeren om ons land uit de crisis te halen.

Ik vraag dan ook dat u ons het vertrouwen geeft om ons werk voort te zetten.

Notre pays a plus que jamais besoin, contre vents et marées, de tenir le cap du redressement durable. C’est pourquoi le Gouvernement demande la confiance de la Chambre.

Elio Di Rupo
Eerste Minister – Premier Ministre

Bron: http://www.knack.be/

zaterdag 17 november 2012

Spaargeld, belasting op beurstransacties, BTW en economie

Hieronder delen we enkele artikels uit de pers over het stimuleren van onze economie. Talrijke aanpassingen die de regering kan doen worden besproken. Sommige schrijvers zien voordelen waar anderen nadelen zien.
Dit maakt duidelijk dat elke ingreep die de regering doet steeds een positief en een negatief effect kan hebben. Daarom is het niet zo makkelijk om de juiste keuze te maken.
Bovendien hebben we een regering met onder andere socialisten en liberalen die waarschijnlijk over veel maatregelen een andere mening hebben.

Anderzijds kan dit ook gunstig zijn omdat ze op die manier een evenwichtig akkoord kunnen bereiken.

Wat denkt u hierover?


Goede en minder goede voorstellen om spaargeld in economie te pompen.

ENGLISH
Bittere tijden voor spaarders en kredietnemers. De meeste in België actieve banken blijven voor een groot deel afhankelijk van de internationale kapitaalmarkten. Investeerders op die markten leveren slechts kapitaal als dit hoge rendementen oplevert en die komen niet uit goedkope leningen in de reële economie. Deze opwaartse druk resulteert in hoge tarieven voor alle kredietnemers. Dat is: als deze kredietnemers al krediet kunnen krijgen. Banken verstrengen immers hun kredieteisen, richten zich op de riskantere en lucratievere speculatieve activiteiten en we horen meer en meer dat ze hier geld ophalen om dat elders te investeren.
Daarnaast zeggen meerdere banken dat ze snel grote winsten moeten maken om hun kapitaalbasis op te trekken. Die winsten zullen ook komen van de hogere krediettarieven die wij met zijn allen zullen moeten gaan betalen.
Op de onderhandelingstafel van de regering liggen vier voorstellen om spaargeld in de economie te pompen. Gezien bovenstaande evoluties én het feit dat er politiek weinig lijkt te bewegen om het bankwezen structureel te hervormen, moeten sommige daarvan hoognodig uitgewerkt worden. FairFin ziet wel iets in een spaarboekje voor de reële economie en in de volkslening.
1. Spaarboekje reële economie
Een eerste voorstel is dat van een nieuw soort spaarboekje. Banken zouden verplicht worden om een  spaarrekening aan te bieden waarbij de gelden worden geherinvesteerd in de reële economie. De rente voor de spaarder zou minimum 2 tot 3.5% zijn. Het zou kunnen gaan om financieringen van vastgoed en ICT en ook van kleine bedrijven en projecten met sociale inslag zoals de bouw van ziekenhuizen en scholen.
Dit is eens wat anders dan de klassieke spaarrekeningen bij onze banken, waarbij je als spaarder totaal geen zicht hebt op waarin je geld geïnvesteerd wordt. Waarbij je zelfs niet weet of de banken je geld nu gebruiken voor de reële economie of om te speculeren.  En waarbij je als spaarder bij vele banken vrede moet nemen met een rente van om en bij de 1%. Aan de andere kant kan een vaste (hoge) rente ook voor extra druk zorgen bij de kredietverlener om vooral winstgevend te investeren.
2. Volkslening
Een soortgelijk voorstel omvat dat je je spaargeld zal kunnen plaatsen in een door de overheid uitgegeven volkslening waarmee grote, nu  moeilijk financierbare projecten, zoals energiezuinige bouwprojecten en ziekenhuizen van middelen voorzien zouden worden. Het rendement dat je geboden wordt zou ook hier hoger liggen dan op een spaarboek. Ook via deze weg zouden dus maatschappelijke noden geledigd en een beter financieel rendement aan de spaarder aangeboden worden.
3. Belastingvermindering voor obligatieleningen
Bedrijven gaan nu al volop de kapitaalmarkt op om zelf obligaties uit te schrijven omdat dat kan aan voordeliger tarieven dan deze die ze aan banken moeten betalen. Niet beursgenoteerde bedrijven en not for profit organisaties hebben deze financieringsmogelijkheden niet. KMO’s en social profit organisaties staan in voor een pak tewerkstelling en leveren voor de samenleving zeer noodzakelijke producten en diensten. Ze dreigen evenwel overgeleverd te worden  aan dure bankleningen en financieringstekorten.  Er zal dus iets moeten gebeuren om dit probleem op te vangen. Vraag is wat.
Stel dat een KMO een obligatielening wil uitschrijven. Stel dat ouders spaargeld willen opzij leggen om in te tekenen op een obligatielening van de school van hun kinderen. Stel dat enkele vroeggepensioneerden zich verenigen en willen investeren in de oprichting van ecovriendelijke rusthuizen. Is het dan nuttig om de financiers van die obligatieleningen een belastingvoordeel te geven, bijvoorbeeld ten belope van een  percentage van het ingebracht spaargeld? Zoals bij elk fiscaal voordeel, is de rekening voor de belastingbetaler. Een goedkopere mogelijkheid is het faciliteren van dergelijke geldophalingen, via het vergemakkelijken van crowdfunding bijvoorbeeld.
4. Belastingvermindering voor risicobeleggingen
Elk bedrijf heeft nood aan risicokapitaal. Dat mag, ter wille van het risico dat dat meebrengt voor het geïnvesteerde spaargeld, niet door banken geleverd worden. Daarvoor zijn bedrijven dus afhankelijk van andere kanalen. In vergelijking met andere landen is België een woestijn als het aankomt op structuren die het werven van risicokapitaal door KMO’s vergemakkelijken. Het is hoog tijd dat er beleggingsvormen, soepele varianten op de privak bijvoorbeeld, gecreëerd worden die het mogelijk maken om veel makkelijker dan nu het geval is in niet-beursgenoteerde bedrijven te investeren. Zou voor het verstrekken van risicokapitaal dan geen extra belastingvoordeel toegekend moeten worden? Al dan niet in afwachting, kan de overheid ook via een ander type volkslening spaargeld voor risicokapitaal mobiliseren.
Als structurele hervorming bankwezen uitblijft...
Voorgaande problemen kunnen deels opgelost worden door bijvoorbeeld banken te verplichten om te herinvesteren in de reële economie. Maar van een dergelijke community reinvestment verplichting, zoals die in de VS bestaat, willen de Belgische bankiers niet weten. Dat staat ook niet op de politieke agenda. Andere mogelijkheid is dat banken gesplitst worden.  Een splitsing zou ervoor zorgen dat ze zich meer op hun basistaken, zoals kredietverlening, zullen toeleggen. Een splitsing zal er ook voor zorgen dat ze  kleiner worden en  dus ook minder kapitaal nodig zullen hebben om louter hun basisbankdiensten, zoals kredietverlening,  te vervullen. Maar ook tot een splitsing zal het in België allicht niet komen. Zowel Febelfin, als NBB zijn tegen een splitsing. En de politiek is verdeeld.
Gevolg van de geschetste evoluties is dat het ook in de toekomst zeer moeilijk zal zijn voor KMO’s en not for profit organisaties om goedkope kredieten te bekomen. Daarmee rekening houdend kunnen we als samenleving maar beter onze voorzorgen nemen. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de noden van onze economie en samenleving door de betrokken kredietnemers aan betaalbare tarieven gefinancierd zullen worden. De voorliggende voorstellen bieden terzake oplossingen. Ze zorgen er immers voor dat onze spaargelden gebruikt zullen worden om maatschappelijke noodzakelijke projecten mogelijk te maken. Iets waartoe de banken zich momenteel niet engageren.
De voorstellen maken ook komaf met het eindeloos blijven ondersteunen van een inefficiënt bankwezen dat zijn maatschappelijke rol niet vervuld.  Zo zullen de voorstellen de opbrengsten ten goede doen komen van de spaarder en minder aan de aandeelhouders van de banken. De opbrengsten zullen ook niet bijdragen tot kapitaalopbouw nodig om ook de casino-activiteiten verder te zetten.





Transactietaksen zijn hot

dinsdag 06 november 2012 om 18u27
Transactiebelastingen lijken meer dan ooit terug van weggeweest. Niet verwonderlijk want het zijn gemakkelijke manieren om de staatskas te spijzen.
© Getty Images
Overheden beginnen in te zien dat transactiebelastingen thuishoren in het arsenaal van een modern belastingsysteem. Bij een transactiebelasting wordt de loutere transactie belast; of er met die transactie winst of verlies wordt gemaakt is niet belangrijk. Kleine percentjes (die niemand lijkt te voelen) worden geïnd door betrouwbare vazallen van de overheid (de banksector) zonder dat het de overheid geld kost en op een geïnformatiseerde manier (via IT-platformen). Dit maakt deze belasting bijzonder interessant voor de overheid. Niemand voelt de belasting, ze levert veel geld op, is niet fraudegevoelig én kost de overheid slechts weinig.
Belgische taks op de beursverrichtingen
De Belgische taks op de beursverrichtingen (TOB) is een typische transactiebelasting. Deze belasting ondergaat bij bijna elke begrotingsopmaak wijzigingen. Zo werd deze belasting dit jaar al twee maal verhoogd.
De EU was tot voor kort maar een koele minnaar van de financiële transactietaksen. Dit soort belastingen kan maar beter worden afgeschaft in het kader van de vrijmaking van de interne kapitaal- en financiële dienstenmarkt. Maar de financiële crisis heeft de geesten doen rijpen. De dure redding van de banken met de daaorpvolgende openbare schuldcrisis, eurocrisis, etc. gecombineerd met de graai- en bonuscultuur van menig bankier, maakt duidelijk dat regulering nodig is.
Europees initiatief
Sedert eind 2010 onderzoekt de Europese Commissie een ‘financial transaction taks’ (FTT). Eind 2011 zag een ontwerprichtlijn het licht die echter meteen door het Verenigd Koninkrijk werd afgeschoten. Toch zette de Commissie eind oktober 2012 het licht op groen voor de invoering van een dergelijke belasting. Evenwel niet in de hele Unie maar enkel in de vrijwillig deelnemende lidstaten. Er zijn nu reeds 10 van de 27 lidstaten waar dit het geval is; recent heeft ook Nederland zich bij deze groep aangesloten.
De opbrengst van de FTT zou tussen de 30 en de 50 milliard euro kunnen liggen. Waar de Tobin taks altijd wordt gekoppeld aan ontwikkelingsamenwerking, is dat niet zo bij de FTT. De Europese Commissie stelt immers voor de opbrengst integraal aan te wenden voor de financiering van de werkingskosten van de EU. Hierdoor zou de bijdrage van de Lidstaten kunnen verminderen.
Criticasters
Natuurlijk zijn er de criticasters. Zij stellen dat de financiële stromen zich op eenvoudige manier zullen verleggen. Ook zullen de volumes dalen als de belasting wordt ingevoerd. Dat laatste argument is correct. Het is zelfs de bedoeling van deze belasting! Met name de louter speculatieve transacties die niets met reëele economie te maken hebben, radicaal bannen. Het is immers dit soort handel dat een destabiliserende impact kan hebben op de werkelijke economie. Ook het eerste tegenargument is correct. Ontwijkingsgedrag ga je altijd hebben. Maar iemand moet ermee beginnen. Daarna moet je de grote financiële centra zien te overtuigen de belasting ook in te voeren. In dit verband heeft Obama zich vorig jaar nog uitgesproken voor een FTT. Er lijkt dus echt wel een mondiaal draagvlak te groeien.
Volg de discussie op Twitter via @Anton_Rivus.
Anton van Zantbeek
Advocaat Rivus
bron: http://moneytalk.knack.be

Btw van 22 procent kost evenveel jobs als Ford Genk"
Steven Samyn − 03/11/12, 08u50


Als de regering de btw van 21 naar 22 procent verhoogt, staan 5.400 jobs op de helling in de groot- en kleinhandel. Dat benadrukt Dominique Michel van handelsfederatie Comeos, nu de btw-verhoging op de regeringstafel ligt.

Comeos vertegenwoordigt de Belgische handel en diensten. In totaal stellen de leden van de vereniging 400.000 mensen tewerk. Na geruchten dat de federale regering overwoog de btw te verhogen van 21 tot 22 procent bestelde de organisatie vorige week al een studie bij consultant Arthur D. Little over de mogelijke impact van de maatregel. "Daaruit is gebleken dat er alleen al in de handel 5.400 jobs dreigen te sneuvelen", stelt gedelegeerd bestuurder Dominique Michel. "En dan is er nog geen rekening gehouden met de eventuele impact op de inflatie of de industrie."

Comeos gaat uit van een scenario waarbij slechts de helft van de hogere btw naar prijsstijgingen voor de consument gaat. "Een btw-verhoging kan immers niet integraal doorgerekend worden. Anders dreigen we nog meer marktaandeel te verliezen aan het buitenland. Nederland heeft zijn btw onlangs opgetrokken van 19 tot 21 procent. Maar daarmee zitten ze nog maar op ons niveau. Frankrijk en Duitsland zitten lager." De andere helft van de btw-stijging zal tot een daling van de tewerkstelling leiden.

Michel benadrukt dat de regering zich blijkbaar niet bewust is van de precaire situatie waarin de sector vandaag al vertoeft. "Voor het eerst in tien jaar zullen we dit jaar netto geen extra jobs creëren. Normaal gaat het om een stijging van 3.000 tot 4.000 jobs per jaar. Op zo'n moment dreigen we daar dus bovenop ook nog duizenden arbeidsplaatsen te zien verdwijnen."

Het is niet de eerste keer dat het idee van een mogelijke stijging van de btw op de regeringstafel belandt. Begin dit jaar werd het denkspoor nog afgevoerd omdat het een te grote impact op de tewerkstelling zou hebben. Uit studies van het Federaal Planbureau en de Nationale Bank bleek dat de btw-verhoging na drie jaar tussen 16.000 en 23.700 Belgische jobs zou kosten. Na zeven jaar zou dat oplopen tot respectievelijk 24.900 en 33.200 jobs. Zelfs als de verhoging zou worden getemperd door een blokkering van de index, zou de werkloosheid op een termijn van zeven jaar nog steeds tussen 15.800 en 16.500 jobs kosten.

Volgens de Confederatie Bouw is de werkgelegenheid niet eens het grootste slachtoffer van de maatregel. Het zou desastreus zijn voor investeringen in nieuwbouwwoningen, klinkt het. "Voorlopig houdt de bouw redelijk goed stand tijdens deze crisis, maar dat kan heel snel keren. Als anticrisismaatregel is een btw-verhoging dus niet erg verstandig voor de gezondheid van onze sector. Integendeel zelfs: in de bouw hebben verlaagde btw-tarieven al hun waarde bewezen."

Ook de zelfstandigenorganisaties lopen storm tegen het voornemen van de regering-Di Rupo. "Het btw-tarief in België ligt nu al te hoog", zegt Karel Van Eetvelt van ondernemersorganisatie Unizo. "De verhoging zal leiden tot een daling van de groei, die nu al nul procent bedraagt. Zo gaat de staat alleen maar minder inkomsten krijgen."

Voor het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen (NSZ) is een btw-verhoging onbespreekbaar.

bron: http://www.demorgen.be


Relanceplan Di Rupo I: het ontbrekende nulletje
zaterdag 17 november 2012 om 10u00
400 of 500 miljoen euro voor een loonlastenverlaging is als een uitslaande brand bestrijden met een waterpistooltje.

Premier Elio Di Rupo © Belga
De regering Di Rupo I zou zondag, uiterlijk maandag willen landen inzake de begroting en het relanceplan. Wat dit laatste betreft, luidt het meest gehoorde bericht dat het om 400 à 500 miljoen zou gaan. Dit bedrag zou in belangrijke mate toegewezen worden aan een verlaging van de loonkosten. Voor de financiering van deze ingreep, zo stelde minister van Financiën Vanackere gisteren expliciet, wordt onder meer gedacht aan nieuwe inkomsten in de sfeer van vermogensbelasting en/of milieubelasting. 

Laten we er even van uitgaan dat de regering inderdaad tot een loonlastenverlaging a rato van 500 miljoen euro komt. Dit bedrag moet gerelateerd worden aan een globale loonlast in de private sector van onze economie van 130 miljard euro. De regeringsingreep vertegenwoordigt dus amper 0,4% van de totale loonkosten. Rekening houdend met de jongste cijfers van Eurostat mag de ontsporing ten opzichte van de drie buurlanden ingeschat worden op minimaal 5%. Ten opzichte van Duitsland is de ontsporing zelfs minstens het dubbele. 5% van een totale loonlast van 130 miljard komt neer op 6,5 miljard euro. Di Rupo I werkt dus aan een ingreep die slaat op amper ééntwaalfde van de minimale schatting van de ontsporing van de loonkosten. Dit is zelfs geen druppel op een hete plaat maar veeleer een microdruppel op een gloeiend hete plaat. 

Dezelfde conclusie moet getrokken worden op het vlak van de tewerkstellingseffecten van de vooropgestelde 500 miljoen euro lastenverlaging. Diverse berekeningen, onder meer die van de Leuvense hoogleraar Joep Konings, geven aan dat het tewerkstellingseffect van een loonlastenverlaging met 1% mag ingeschat worden op 0,5% tot 1%. Verlaagt men de loonlasten met 0,4% dan mag er dus een toename van de jobcreatie met 0,2% tot 0,4% verwacht worden. Op een totaal jobvolume in de private sector van afgerond 2,5 miljoen betekent dat tussen de 5000 en de 10000 nieuwe jobs. In de realiteit zal het veeleer om 5000 dan wel 10000 jobs gaan daar de lastenverhogingen gepland voor de financiering van de loonlastenverlaging ook jobs zal kosten. 5000 nieuwe jobs is niet niks maar is zeker ook niet wat mag verwacht worden van een heus relanceplan. 

De conclusie ligt voor de hand. Opdat een ingreep op de loonlasten echt een significante impact zou hebben op de jobcreatie en de economische groei ontbreekt er minstens één nulletje in de plannen van Di Rupo I. Als politiek niet meer haalbaar is dan een relanceplan ter waarde van 400 of 500 miljoen dan wordt eens te meer bevestigd dat dit een regering is die niet in staat is om zelfs maar tot een begin van ernstig economisch beleid te komen. Of is het voor sommigen binnen Di Rupo I nu net de bedoeling om een beleid van loonlastenverlagingen op een perfide manier te ontluisteren? Maak er veel poeha rond, doe iets maar veel te weinig om een echte impact hebben en je kan achteraf heel overtuigend beweren dat een beleid van loonlastenverlaging niet werkt. Zeker in crisistijden is veel in de Wetstraat anders dan het op het eerste zicht lijkt. 

Johan Van Overtveldt
bron: http://www.knack.be/opinie

Al bijna 10.000 banen verloren bij Vlaamse kmo's in 2012
zaterdag 17 november 2012 om 08u36

Karel Van Eetvelt (UNIZO) © Belga
Van januari tot en met september zijn bij de Vlaamse kmo's 9.725 vaste arbeidsplaatsen verloren gegaan. Alleen bij de vrije en intellectuele beroepen steeg de structurele werkgelegenheid. Dat besluiten ondernemersorganisatie Unizo en sociaal secretariaat ADMB uit een rondvraag bij 19.000 ondernemers met maximaal vijftig werknemers. 

De structurele werkgelegenheid - op basis van contracten van onbepaalde duur - bij de kleine en middelgrote ondernemingen daalde tijdens de eerste negen maanden van dit jaar met 1,5 procent, luidt het. "Op basis van de totale tewerkstelling bij Vlaamse kmo's eind 2011 betekent dit naar schatting een verlies van 9.725 arbeidsplaatsen." 

Vooral in de maanden februari, juli en augustus daalde de structurele tewerkstelling fors. Tijdens de zomermaanden is er elk jaar wel een tijdelijke stijging te zien van het aantal contracten van bepaalde duur. Alleen in de sector van de vrije en intellectuele beroepen (zoals notarissen, artsen, boekhouders, kinesitherapeuten en vertalers-tolken) steeg het aantal vaste jobs van januari tot en met september (+3,5 pct). 

De kmo-industrie kreeg de zwaarste klappen (-6,2 pct), en ook in de horeca (-4,2 pct), de distributie (-2,9 pct) en de bouw (-1,9 pct) ging de structurele tewerkstelling erop achteruit. (Belga/INM)

Bron: http://trends.knack.be/economie/